Διατηρώ προσωπικό blog από τον Μάιο του 2006. Τον τελευταίο χρόνο γράφω σπάνια λόγω του καινούργιου παιχνιδιού, του facebook. Ευτυχώς, ένα κομμάτι του εαυτού μου αντιστέκεται και δεν ενέδωσα στο twitter. Δεν προβληματίστηκα πολύ για το τι έπρεπε να γράψω στο μπλογκ του ΕΚΕΒΙ: Για βιβλία. Αλλά όσο εύκολα κατέληξα σ’ αυτό το θέμα, τόσο εύκολα μπορώ να το αναιρέσω στα επόμενα ποστ.
Μεγάλωσα δίπλα σε μια βιβλιοθήκη. Κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ χάζευα τα ονόματα στα ράφια. Θυμάμαι πολλά: Στάινμπεργκ, Βιρτζίνια Γουλφ, Χέμινγουεη…. Χαρτόδετες εκδόσεις του 1950 και του 1960, μάλλον κακομεταφρασμένα. Κι έπειτα οι Έλληνες: Βενέζης, Καζαντζάκης, Θεοτοκάς, κι ο άλλος, ο Μ. Καραγάτσης, του οποίου όλα τα βιβλία, με το χαρακτηριστικό σχήμα, το μικρό 8ο, ήταν παραταγμένα το ένα δίπλα στο άλλο κι έπιαναν ένα ολόκληρο ράφι. Θυμάμαι ότι πήγαινα ακόμα στο Δημοτικό όταν τα άνοιξα όλα για να βρω ποιο ήταν το μικρό του όνομα αυτού του τύπου που ’χε διαλέξει για τίτλο ενός βιβλίου του το εντελώς ακαταλαβίστικο ΑΜΡΙ Α ΜΟΥΓΚΟΥ.
Ανώφελο… Ο τύπος εξακολουθούσε να κρύβει το μικρό του όνομα και στο εσωτερικό των βιβλίων. Άσ’ το για μετά, είπα στον εαυτό μου. Έχεις καιρό. Κι είχα όπως αποδείχτηκε. Ή μήπως δεν είχα αρκετό; Διότι πολλά από εκείνα τα βιβλία δεν τα ’χω διαβάσει ακόμα. Τι περίεργο σύμπαν η βιβλιοφιλία, η χαρά της ανάγνωσης… Το ένα ανάγνωσμα υπερπηδάει το άλλο, διαλέγουμε, ματαιώνουμε, αγοράζουμε, μας χαρίζουν… κι όποια σειρά έχουμε στο νου μας διαλύεται σαν συννεφάκι στον ουρανό.
Τότε όμως, από εκείνη τη βιβλιοθήκη, (να την αποκαλέσω κλασική) δε διάβασα τίποτα. Διάβασα πολύ αργότερα και μετά από ενδελεχές ψάξιμο στα βιβλία του αδερφού μου. Μια μέρα έπεσα πάνω στο «Θα φτύσω στους τάφους σας» του Μπορίς Βιάν. Εκδόσεις Νεφέλη. Ο Βέρνον Σάλλιβαν… ένας καταραμένος ήρωας, ένας τύπος που δεν πίστευα ότι ξεπηδούσε από σελίδες κάποιου βιβλίου. Κι από δίπλα «Ο Αφρός των ημερών» του ίδιου συγγραφέα… Αυτό ήταν. Τα πρώτα δεκαπέντε βιβλία που αγόρασα ήταν τα υπόλοιπα του Μπορίς Βιάν, ό,τι κυκλοφορούσε τότε στα ελληνικά. Όσο το σκέφτομαι τώρα η μια βιβλιοθήκη δεν τα κατάφερε, αλλά υπέκυψα στην άλλη…
(άμα ζω θα συνεχίζεται…)
blog 
ΟΣΟ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΣΟΥ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΟΥΛΟΥΘΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΦΙΛΟΙ ΣΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΙΕ. ΣΕ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΥ
ΘΑΝΟΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ (http://thanoskondylis.wordpress.com/)
Καλημέρα Θάνο μου, σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια… ίσως μετά από αυτή την προσκληση απο το ΕΚΕΒΙ, τώρα που ζεστάθηκα γράφοντας μερικά ποστ ίσως αναγγεννηθεί και το μπλογκ μου.
Ναι, μπράβο, πολύ καλή ανάρτηση, όπως και οι υπόλοιπες που ακολούθησαν μέχρι σήμερα.
Ευχαριστώ κύριε Πλιώτα, καλή επιτυχία σας εύχομαι στην προσπάθεια που κάνετε, την παρακολουθώ, επειδή ξέρω ότι είστε πάν’ απ’ όλα βιβλιόφιλος.