Ονειρευόμασταν με μάτια ανοιχτά
Παιδιά να μείνουμε για πάντα
Το κοκό ποτέ να μη μας λείψει
Τα χρώματα της φαντασίας μας ζωντανέψαμε
Με βελόνες πλέκαμε κασκόλ
Να μας προστατεύουν από το χιόνι
Μια παρέα
Ένα πάρκο
Όνειρα
Στα παγκάκια ξεχασμένα
Τα αφήσαμε όλα εκεί
Μαζί με το αίμα μας
Ξεραμένο πάνω στα κλαδιά
Από την ποιητική συλλογή «Ποιήματα για τσακισμένες καρδιές και σαλεμένα μυαλά»
blog 